Opieka nad przewlekle chorym seniorem czy osobą z niepełnosprawnością jest nie lada wyzwaniem. Dlatego powinna być zaplanowana w przemyślany sposób. Osoby sprawujące opiekę nad kimś bliskim mogą skorzystać ze świadczeń gwarantowanych i udzielanych w warunkach domowych. W jaki sposób są udzielane? Kto powinien wystawić skierowanie na długoterminowe świadczenia pielęgniarskie? Podpowiadamy.
Na czym polega pomoc pielęgniarki opieki długoterminowej?
Przede wszystkim obejmuje szereg usług leczniczych, pielęgnacyjnych, rehabilitacyjnych oraz socjalno-bytowych. Pielęgniarka długoterminowa to wykwalifikowana osoba, która ukończyła specjalistyczny kurs z zakresu pielęgniarstwa środowiskowego, rodzinnego czy zachowawczego. Termin pierwszej wizyty ustala z pacjentem lub opiekunem, podczas której dokonuje oceny stanu chorego (wg skali Barthel). Następnie ustala plan opieki na postawie rozpoznanych problemów pielęgnacyjnych.
Czym zajmuje się pielęgniarka długoterminowa? Obowiązki podstawowe to opieka i pielęgnacja osób, które są unieruchomione lub przewlekle chore. Świadczenia pielęgniarskie sprawuje w środowisku domowym. W ramach opieki długoterminowej nad pacjentem zmienia opatrunki, podaje leki, podłącza kroplówki i robi zastrzyki. Zajmuje się też leczeniem odleżyn i ran oraz pomaga w wykonywaniu codziennych czynności. Oprócz tego specjalizuje się w pielęgnacji cewnika, stomii czy sondy żołądkowej. Dodatkowo pomaga w pionizowaniu chorego oraz prowadzi ćwiczenia oddechowe i ogólnousprawniające. Doradza w doborze odpowiedniego sprzętu medycznego oraz rehabilitacyjnego.
Kto może skorzystać z długoterminowej opieki domowej?
W ocenie stanu chorego pomaga skala Barthel, dzięki której sprawdzana jest samodzielność pacjenta podczas wykonywania codziennych czynności. Kluczowe znaczenie ma spożywanie posiłków, przemieszczanie się, siadanie, kontrolowanie potrzeb fizjologicznych czy utrzymanie higieny osobistej. Długoterminowa opieka pielęgniarska NFZ sprawdza się w przypadku osób niezdolnych do samodzielnej pielęgnacji i egzystencji podczas przebywania w domu. Dedykowana jest chorym, którzy nie wymagają hospitalizacji.
W jakich godzinach pracuje pielęgniarka długoterminowa? Komu przysługuje? Z długoterminowej opieki domowej mogą skorzystać osoby, które otrzymały od 0 do 40 punktów w skali Barthel. Świadczenia przyznaje się pacjentom nie będącym w ostrej fazie choroby psychicznej. Długoterminowa opieka pielęgniarska domowa przyda się osobom, które nie korzystają równocześnie z hospicjum czy stacjonarnego zakładu opiekuńczego. Pielęgniarka pracuje od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00-20:00. Może udzielać świadczeń w pozostałe dni tygodnia tylko w uzasadnionych medycznie przypadkach.
Jak otrzymać pomoc pielęgniarki opieki długoterminowej?
Przede wszystkim wymagane jest ważne skierowanie wystawione przez lekarza POZ lub specjalisty prowadzącego leczenie, który ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Na pomoc pielęgniarki długoterminowej mogą liczyć pacjenci przewlekle chorzy, którzy wymagają systematycznej opieki pielęgnacyjnej w warunkach domowych. Poza skierowaniem wymagana jest ocena stanu pacjenta w skali Barthel.
Punkty od 0 do 10 przyznaje się w momencie, gdy osoba przewlekle chora wymaga pomocy wykonując pewną czynność. 0 oznacza całkowite zdanie się na pomoc opiekuna. W przypadku, gdy zsumowane punkty nie przekraczają liczby 40, pacjent zostaje zakwalifikowany do opieki długoterminowej. Jeśli chory wymaga doraźnej pomocy, może skorzystać z usług pielęgniarki środowiskowej (POZ). Do tego nie jest wymagane żadne skierowanie. Z alternatywnych świadczeń NFZ korzystają dość często pacjenci po operacjach chirurgicznych.
Jaką pomoc można uzyskać w zakładzie opiekuńczoleczniczym (ZOL) lub pielęgnacyjno-opiekuńczym (ZPO)?
Opieka długoterminowa może być realizowana na wiele sposobów. Dużą popularnością cieszą się zwłaszcza zakłady opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze, z których najczęściej korzystają pacjenci nie wymagający hospitalizacji. Zaliczyć do nich można osoby przewlekle chore, z niepełnosprawnością lub po ciężkiej chorobie. Wymienione placówki ZOL i ZPO sprawują opiekę medyczną całodobowo.Co zrobić, by dostać się do zakładu opiekuńczo-leczniczego lub pielęgnacyjno-opiekuńczego?
W tym przypadku wymagane jest nie tylko skierowanie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego czy ocena skali Barthel, ale też zgoda pacjenta i dokumenty potwierdzające wysokość dochodu. Podopieczni mogą liczyć na pomoc specjalistów, m.in. internisty, neurologa czy psychiatry, pielęgniarek, psychologa oraz rehabilitanta. Pobyt w zakładzie jest płatny i wynosi 70% dochodu pacjenta. NFZ finansuje specjalistyczna opiekę medyczną, niezbędne badania oraz wyroby medyczne. Pacjenci mają zapewnione leki i produkty chłonne, np. pieluchomajtki. W ramach wniesionej opłaty otrzymuje też wyżywienie oraz zakwaterowanie.
